Tavuk çiftliklerindeki vahşi olduğu söylenen üretim şekilleri son dönemde oldukça popüler bir konu. Endüstri tavuklarının pis, kaka diye nitelendirilmesinin temelde üç nedeni var.
Birincisi, tavuklara kısa sürede büyümesi için anabolik hormonlar ve hastalanmamaları için antibiotikler verilmesi. İkincisi tavukların hiç hareket etmeden doğduğu daracak alanda hayatlarını sürdürmesi. Üçüncüsü de tavukların sadece suni yemlerle beslenmesi, hiç güneş ışığı görmemesi… Doğallık doğallıktır, bunu tartışmaya gerek yok. Her şeyin doğalı, gerçektir. Gerçeklik bize doygunluk ve haz verir. Mesela gökteki güneş gerçektir, katalitik soba gerçek değildir. Güneşte durmak bize mutluluk verir. Katalitik sobaya bakmak bize doğal bir şekilde mutluluk vermez. Tavuklarda da gerçekliğin peşindeyiz. Yani koşan, yemek arayan, yaralanan, doğadaki yemeklerini yiyen, yaşlanan yani yaşayan tavukları tercih etmek istiyoruz. Bu yüzden de tavuk endüstrisinde yetişen tavuklar yerine serbest dolaşan tavuklara yöneliyoruz. İyide yapıyoruz. Peki, tavuklarda özgür dolaşan tavukları tercih etme nedenlerimiz sürerken, çocuklarımızda neden aksini uyguluyoruz? Doğanın durumu ortada, her canlı hareket etmek zorundadır. Çocukların büyümesi için hareket etmeleri, parka gitmeleri, yere düşmeleri, ağaca tırmanmaları yani özgür bir şekilde doğasının gerektirdiklerini yapmaları gerekmektedir. Oysaki şehirlerdeki apartman dairelerinde çocuklar aynen tavuklar gibi küçücük alanlarda, özgürce hareket etmeden, bir sürü antibiotikle büyütülmektedir. Sıkılmasınlar diye, televizyona bakıp, ellerindeki tabletleriyle oyun oynamaktadırlar. Özgür dolaşan tavuklar ne kadar gerçekse, özgür dolaşan çocuklarda onlar kadar gerçektir. Bırakın çocuklar koşsunlar…
