Seneler önce triatlon yaparken çevremden duyduğum ve merak edip, ölmeden önce yapılacaklar listesine koyduğum bir yarıştı Meis-Kaş yüzme yarışı. Yıllar sonra 2019 Ekim ayında bir Kaş tatili sırasında, çoğu kişinin yaptığı gibi ben de Kaş’tan Meis’e bakıp, “Ya ben burayı yüzerim ve böylece yüzmeye, spora da tekrar başlarım.” diyerek 2019 Aralık ayında kaydolmuştum. 😊
Tabii araya pandemi girdi, yarış iptal oldu. 2021 Haziran ayında da yapılamayıp 2021 Eylül’e ertelendi. O sırada ben de yüzmeye tekrar başlamak için bir ekip ararken, Yüzme İdman Yurdu (YİY) takımını buldum (Instagram aIgoritmaları sağolsun 😊) ve takım antrenmanlarına başladım. Bence Meis Kaş yarış kaydımın en büyük faydası YİY ile tanışmam olmuştur o yüzden bendeki yeri ayrı 😊
2021 Eylül’de zaten antrenman eksikliğinden girmeyecektim ama o tarihte de yapamayıp yarışı 2022 Haziran’a ertelediler. Bu sefer de antrenmansız olduğum ve vize-tatil koşullarım uymadığı için katılamadım.
Gelelim 2023 Nisan ayına... Bu sene o sene mi diye düşünürken yarış kayıtları açıldı, İlknur (kısaca İko 😊) dedi hadi benim de hayalim gel sen de beraber hazırlanırız, yüzeriz. Biraz düşündüm olur mu antrenman yapabilir miyim istiyor muyum derken, çok güzel ve kalabalık bir ekip de gidince, İko’ya yoldaş olup, Euro ya kulum dedim yaptım kaydı. 🙂
Hazırlık Süreci
Taha Hoca bu yarışın öyle 2 bira içeyim yüzeyim yarışı olmadığını 🙂, haftada 7-8 Km yüzmek gerektiğini, iyi ve sağlıklı beslenmek gerektiğini söylediği andan itibaren yavaş yavaş antrenman sayısını arttırdım. Son bir buçuk senedir Primitif'te haftada 2 gün kuvvet antrenmanlarımı yapıyordum, ona devam ettim. Çevremdeki ve takımdaki birçok arkadaşımın diyete başlamasını da fırsata çevirerek, diyetisyenimle beraber bir tık daha sıkı bir programa başladım ve beslenmeme dikkat ettim.
Nisan ayını 24 Km yüzerek tamamlamıştım. Mayıs’taki Antalya Aquamasters’da 5 Km iptal olunca ve Meis-Kaş öncesi de mutlaka bir 5 Km yüzmek istediğim için yarıştan döner dönmez İlknur'la Alanya’daki yarışa gittik ve 21 Mayıs’ta ilk 5 Km yarışımı yüzdüm. Bu yarış beni biraz zorlamıştı, sanki suda 3-4 saat kalmış gibi hissetmiştim ve yarışın son 45-50 dakikasını sol omzumda bir ağrı ile yüzdüm. Yarışı güzel bir şekilde bitirdim ama çıkınca dedim ki benim daha çok çalışmam lazım.
Omzumun ağrısı 1-2 gün geçmeyince LifeOn’a fizyoterapiye gittim. Ben çok ciddi sakatlandığımı hatta yarışa kadar yüzemeyeceğimi düşünürken Melda Hocam sağ olsun, hemen toparladı omzum ağrımı ve hızlıca antrenmanlara geri dönmemi sağladı. O zaman da anladım ki benim her hafta yarışa kadar fizyoterapiye gitmem iyi olacak 🙂
Mayıs ayını 31 Km ile tamamladım. İBB Havuzları Anadolu Yakası sorumlusu olarak :) bazen İlknur ile yüzmek için bazen sakin olsun diye Pendik’e de gittim, takımla beraber yüzmek için hayatta yapmam dediğim Cumartesi 06:30 Kartal Karma seansına bile gittim. 55 dakikada 2 km yüzmek için 2-3 saatimi verip, 40-50 km arabayla yol yaptım. Bunları da paylaşmak istedim çünkü bana göre bu yarışın en önemli kısmı bu süreç, emek vermek, antrenmanları yapabilmek. Bütün bu yaptıklarımı da yarış boyunca düşündüm, motivasyon için kullandım. Hazırlık sürecindeki en değerli şey ise İlknur ile yol almak oldu. Birbirimizi güzel motive ettik, çektik. Oradan oraya antrenmana gittik. Her ikimize de yaradı bu :)
Bu arada rutin doktor kontrolünde Magnezyum, D Vitamini, B 12, multivitamin tarzı takviyeleri almaya, günde 3-4 litre su içmeye devam ettim ve son 1 ay günde 2 soda içtim. Yarışa 10 gün kala ek olarak Koenzim Q10, Krill Oil aldım, bir de rahat uyuyayım diye Phytosleep’i doğal bitkisel içerikli uyku için destek olarak aldım. Tabii ki son 1 ay çok az alkol aldım ve son 2 hafta da hiç alkol kullanmadım. Yarışa 1 hafta kala Taper dönemimi de tam uyguladım.
Yarış Bahane Kaş’a Arkadaşlarla Gitmek Şahane 🙂
Kaş’ı çok sevdiğim için iki sene sonra tekrar gitmek zaten heyecanlıydı, yarış için gitmek hele de Elif’in, Berker’in, Yusuf’un, Dilek’in destek için geleceğini öğrenerek, Tarık Abi’nin de orda olduğunu bilerek gitmek ayrı heyecanlı oldu.
Yarış için Cuma sabah uçakla gittik, ilk olarak kayıt masasına gidip kitimiz aldık sonra da yarışın finiş noktası olan Mumi Beach’e gittik. O ara yoldan gelen destek ekibimiz de bize yetişti ve her beraber suya girdik, biraz açılıp finiş noktasına bakıp kerteriz belirledik. Bol bol da eğlendik. 😊
Ertesi gün biraz kalabalıktan uzaklaşmak ve sakin takılmak, biraz da farklı yerler görmek adına Limanağzı’na gittik. Taha Hoca bol su için, gölgede durun dediği için La Moda Beach’de en kralından bir gölge ayarladı İlknur sağ olsun :) bütün gün orada yattık. Kısa bir açık su antrenmanı yaptım. Akşam üstü Kaş’a döndük ve kollarımıza numaralarımızı yazdırdık. Saat 20:00 deki teknik toplantıya geçtik. Öğleden sonra geç yediğimiz için akşam yemeğini teknik toplantı sonrası yeriz dedik acıkmadığımızdan ama maalesef toplantı uzayınca geçe kaldık ve zar zor 21:30 gibi yemek yiyip odaya gittik. Benden tavsiye bu yemek işini iyi organize edin. 23:00 gibi uyuduk.
Yakındaki destekçilerimizin yanı sıra uzaktan bize güzel dileklerini ileten arkadaşlarımızın yeri d
e ayrı, yatmadan onların mesajlarını okumak da iyice heyecanlandırıp duygulandırdı.
Yarış -Sürecin en kolay ve kısa kısmı 🙂
Yarış sabahı İlknur biraz hasta uyandı. Elif ile beraber kaldığımız için ona moral olmaya çalıştık. Elif’in oradaki desteği çok, çok kıymetliydi. Bize bizden daha iyi bakıp, enerji ve motivasyon verdi.
Kahvaltı olarak 2 küçük sandviç ve 2 protein bar yedim. Saat 06:35'te gümrüğe gittik ve sırayla tekneye bindik. Tekne hareket etmeden önce son 1 küçük sandviçimi ve 1 protein barımı yedim. Tekne yol alırken, yan tarafa gittim kerterize baktım. Bol bol baktım, çok rahat görünüyordu Kaş. Tam o sırada kaptan geldi, Yunan sularına girdiğimiz için teknenin bayrağını değiştirdi. O ana tesadüf de olsa eşlik etmek hoşuma gitti cidden nasıl bir yarış olduğunu derinden hissettim. 😊
Tekne limana yanaştı, biz de eşyalarımızı bırakıp indik. Orada çok dar bir alan bize ayrılmıştı, o alanda gölgede kalmaya çalışın (tavsiye😊) Olduğumuz yerde Sudokrem, Vaselin, güneş kremi sürdük (teknede yasak) ve onları, tekneye bir daha gidemeyeceğimiz için, orada atmak zorunda kaldık. Isınmamı yaptım güzelce. Suya atlamadan 20 dakika önce 3 hurma ve biraz ceviz bademimi yedim son olarak. Taha Hoca ile öncesinde konuşarak yarışta ne su ne jel hiçbir şekilde beslenmeden yüzmeye karar vermiştim, o yüzden yanıma bir şey almadım.
Start almadan önce İlknur ve Barış’la konuştum, dedim ben kontağı kapatıp yüzeceğim, sorumluluk almak istemiyorum, sizi yanlış götürürüm kerteriz vs diye çekiniyorum. Alanya’daki gibi rahat da olmayacaktı takip etmesi. Gerçekten o an içimden gelen buydu sanırım, tek başıma yol almak. Aklım İlknur’da kaldı ama suyun ona iyi geleceğine inanıyordum.
Ve yarış başladı, biraz ileriden atlamaya ve grubun ortasında kalmaya çalıştım ki çeksinler bir süre :) İlknur da peşimden atladı, suda yüzmeye başlamadan son bir baktım ona ve onu denize emanet edip, içimden ona finişte görüşürüz dedim. Önce Meis’in soldaki burnuna doğru yüzdük. Saatimi 1kmlerde lap atması için ayarlamıştım, ilk lap geldi Meis adası içinde. Sakin, güzel yüzüyordum, arada arkaya, evlere adaya bakıyordum. 3 kol 1 nefes, 6 kolda bir kerteriz ile devam ettim neredeyse tüm yarış. Saat titredi 1.km 23 dakika güzel dedim, hemen hesapladım böyle giderse, 25 desek… Şu kadar olur diye. 😊 Saatle yüzmek değişikmiş, uzun zamandır yarışta deneyimlemediğim bir şey.
1 km bitince dedim ki şimdi Cuma günü Pendik’e gittiğini düşün İlknur ile yüzeceksin 2km, öyle bir gündesin bu 2km öyle geçsin :) 1.5 km sonra adadan çıkacağız demişlerdi, oralara geldiğimde akıntıyı hissettim. Ceren’in yazdığını hatırladım, “Burada çok oyalanmamak lazım”, Orkun da en son teknede orada biraz basmak iyi olur demişti, tamam dedim bura ora biraz topukla hadi bakalım. Son bir geri dönüp Meis’e baktım ve el salladım Hoşçakal Meis teşekkürler dedim :) Genel olarak dalgalarla yüzmeye alıştığımı fark ettim, hem yarışlar ve hem de her fırsatta yazın yaptığım açık su antrenmanlarıyla. Yarışta da hep dalgalarda dans ettiğimi düşünerek yüzdüm. 2kmde saatten bir titremede daha 22.52 tamam dedim güzel gidiyorsun.
3km de bitince (23.56 gibi) evet şimdi Cumartesi günü sabah 06:30da Kartal a gittin, şu an orada 2km yüzüyorsun. Orada Doğaç, Mertcan, Can, Yunus karşılaşıyorsun, İlknur var Zeynep Soner de yan kulvarda aa Birke, Ceyda, Aynur abla da gelmiş diye düşündüm takım arkadaşlarımla yüzeceğim 2 kilometreyi :) ben tabii bunları düşünürken bir yandan da dedim ki bak bunları da yazına yaz, unutma :)
Sanırım 3.5 Km gibi akıntı azaldı, mücadele edecek şey de azaldı, kerteriz zaten çok rahat gözüküyor biraz sıkılabilirim dedim kendime 5 Km ya kadar sanki, nitekim böyle oldu. Bu kötü bir şey değildi sadece hissiyattı. Ama kendimi motive edecek şeyler buldum, mesela Kaş’a gidiyorum ya dedim, bak çok sevdiğin yer, her yerini biliyorsun, ya da Elif’in otel sahibindeki dürbünü alıp bana baktığını düşündüm, sol kolumu iyice yüksek dirsek yapayım da beni görür belki numaramdan tanır. :) Böyle böyle dördüncü ve beşinci Lap'ler sonucu 5 km ye 1 saat 56 dakika sonra ulaştım. Baktım Alanya ile aynı süre nerdeyse ve daha 2 Km var. Bu yarış daha enerjik, sakinim. Keyfim iyi, enerjim iyiydi. Teknik toplantıda dedikleri gibi soldan akıntı olduğu için hep karşıya dik kerteriz aldım bir yandan da sağdaki beyaz evler ortasındaki yeşillik alan ve uyuyan deve de bakıyordum. Yaklaştıkça amfitiyatroyu gördüm ve onu kerteriz aldım.
Evet son 2 Km pazar sabahı Pendik’e mi gitmiş olsam Kartal mı derken Kartal’ı seçtim, çıkışta da Bostancı Nero’ya giderim ekiple kahve içerim dedim :) O noktada biraz kafam da karıştı çünkü normalde 5 Km de bir balon olmalıydı ve yoktu. Daha ileride 2 sarı balon görüyordum ama onlar 5 Km ise ben o zaman uzun yüzeceğim ya hay Allah dedim biraz modum düştü. Sağıma soluma baktım çok kişi kalmamıştı önceden takip ettiğim biraz önümdeki grup da dağılmıştı, sağda solda ileride 4-5 yüzücü vardı. Tek başıma yüzüyordum. Neyse dedim, yapacak bir şey yok uzunsa uzun, bunu yapabilirim. O sırada bir Zodiac bana burna yüz şu tarafa dedi. Bunu da Orkun’un yazısından hatırladım, tekneleri dinlemek lazımmış diye dinledim ben de 🙂 Amfitiyatroyu kerteriz olarak bırakmak zorunda kaldım. Belki biraz daha devam etsem daha rahat yüzerdim ama bilemeyiz bunu tabi.
Çok ilginç, git git bitmiyor gibi geliyor ama bakıyorum Mumi Beach yakın gibi de. Bir yandan da soldan sağa atıyor gibi deniz, biraz zorlandım açıkçası son 2 Km da. Bir anda ise çok yaklaştığımı fark ettim balonları geçtim aa baya az kalmış ya diyerek kerterizi Mumiye ve yanındaki mavi beyaz mekana aldım devam ettim. Arada yorgunluk belirtileri vardı duruyordum oyy hadi, bak Elif bekliyordur şimdi diyordum. Normalde yarışlarda son metrelerde hızlanırdım ama bu yarış o kadar olmadı. Uzun mesafe olunca farklı oluyor sanırım. Ama hiçbir yerim öyle çok ağrımadı hele de omzum, o yüzden iyi hissediyordum.
Denizde ortalarda bir ara kağıt parçaları gördüm, ya keşke balık caretta görseydim ama bunları da öyle hayal edeyim demiştim. Finişe son 200 Metre gibi bir mesafede altımdan bir Caretta Caretta geçti çok mutlu oldum hadi Nazlı bak sana enerji :)
Artık finişe çok az kalmıştı kafamı kaldırdım gözlerim Elif’i aradı, o da Nazlı diye bağırınca hemen el salladım, yüzdüm çıkışa. Saate baktım 2:43 diyor ama mesafe 6.7 Km şaşırdım. Uzun yüzerim derken kısa mı yüzdüm diye düşünüp güldüm. Çıkışta Orkun’u gördüm önce, Dilek de ordaydı poz verdik hemen, sonra Elif’e sarıldım, Tarık abi de yanındaydı ona da sarıldım. "Çok iyi yüzdün, süper" dediler hemen anlatmaya başladım o enerji ile, duş muş almadan, bir şeyler yemeden :)
Sonra 2 limon yedim çok iyi geldi ağızdaki hisse (tavsiye 😊). Tekrar Elif’in yanına gidince ona sarılıp, ağlamaya başladım. Her şeyin güzelce bitmesinin mutluluğuydu.
Benden sonra diğer takım arkadaşlarım da sağlıkla geldiler İlknur çok iyiydi onu iyi gördüğüme sevindim :)
Herkes çok güzel bitirdi ve hepimizin yüzleri gülüyordu.
Tek dileğim vardı sağlıkla bitirmek ve sonrasında da yüzmeden nefret etmemek 🙂 nitekim döner dönmez yine antrenmanlara keyifle devam ettim. 😊
Bir de tabii verdiğim emeğin karşılığını almak istiyordum. Bunun için elimden geleni yaptım ve güzel bir sonuçla bitirdim. Herkese de tavsiye ederim parkuru, cidden keyifli, kerterizi kolay güzel bir deneyim. İstedikten sonra her şey olur.
Arkadaşlarıma yazdığım bir şey vardı, “Bu yarışı tek başımıza yüzsek de suya atladığımız ana kadar bu bir takım işiydi ve bu süreç daha zordu, yarışmak en son belki de en küçük kısmı” Bu süreçte destek olan tüm hocalarıma, takım arkadaşlarıma sonsuz teşekkürler.
Ek tavsiyeler 😊
Güzel bir takımın parçası olun.
Hayaliniz olsun, gözünüzü kapatıp yarışı, finişi hayal edin.
Beraber hazırlanacağınız insanlar olsun.
Yarış için Cuma gidin mümkünse, yarış sonrası iyice keyif yapalım derseniz Salı dönün ama olmadı Pazartesi dönün.
Selim Pansiyon ve civarındaki oteller, ses, sakinlik vs açısından iyidir, mütevazi seçenekler bunlar.
Güzel antrenman yapın, sağlıklı beslenin, takviyelerinizi alın, ne gerekiyorsa yapın ki rahat geçsin. Fizyoterapi desteği de alın.
Hazırlık sürecinde yaşanan her şey yarışın bir parçası, benim mottom bu oldu :)
Tadını çıkarın, sonuca değil sürece odaklanın.
Destekçilerle ayrı güzel, umarım bizim kadar şanslı olursunuz o konuda :)
Önceden gerekli rezervasyonlarınızı yapın, yarış öncesi son akşam yemeğinizle sabah kahvaltınızı planlayın.
Saatinizi şarj edin, anca yetiyor (Ceren’e hatırlatma için teşekkürler)
Yanınıza küçük kaplarda Sudokrem, Vaselin, güneş kremi alın ki hepsini atmak durumuna kalmayın. Sürmeyi de unutmayın.
Isınmanızı yapın. 😊
Mumi Beach’den çıkarken merdivenlere dikkat edin!! ( Bir gün önce dizimi vurdum az da olsa, bir de yarışta çıkarken öndeki yarışmacının peşinden çıktım ama dedim ya yorgunluktan düşerse üstüme.😊 N'olur n'olmaz aceleye gerek yok )
Ve tabii ki sizden önce yüzenlerin yazılarını okuyun :) yüzerken de yazacaklarınızı düşünüp motive olabilirsiniz.
Master Yüzücü Nazlı Toğanaş