Bu yıl Boğaziçi Kıtalararası Yüzme Yarışı'nda 5. kez yüzdüm. Benim açık su yüzme sevdam ve heyecanım, 2016 yılında, bu yarışa katılıp, boğazı geçme isteğim ile başladı.
Bu yarışın seçmeleri için hazırlanmak, sonuçların açıklanması, yarışın yapıldığı çoğrafya, katılan yüzücü çeşitliliği, Kuruçeşme Parkı'nın Yarış günü festival yeri gibi olması bana heyecan veriyor. Yarış bitiyor, gelecek sene için heyecanlanıyorum.
Kuruçeşme'de, arkadaşlarım ile buluşmak, farklı ülkelerden gelen yüzücüler ile Kanlıca'ya götürecek vapura biniş, aynı duygulardaki insanlar ile sohbet, selamlaşmalar, yeni tanışmalar, her yıl vapurda rotayı, rüzgarı, denizi konuşmak, Galatasaray Adası'nı selamlamak, şuraya dikkat, buraya yaklaşmayacağız, kerteriz neresi olacak falan filan hepsi güzel.
Bu sene gemi hareket etmeden yunuslar görmek ayrı güzeldi. Vapura binişten başlangıç kornası çalana kadar 2 saat çok çabuk geçti, ben sıkılmadım.
2021 yılından beri takım, online yüzme antrenmanlarımı Yüzme İdman Yurdu ve Coach Taha Engin ile yapıyorum. Takım olmak motivasyon, çok büyük konfor sağlıyor. Yarış öncesi toplanıp, takım fotoğrafı çekme ritüelimiz, Taha Coach yarış öncesi toplantısı, moral sözleri, birbirimize destek paylaşımları, dayanışma, yarış günümü daha özel yapıyor.
Kanlıca iskelesinden suya atlarken o an düşündüklerim, gözlüğüm çıkmasın, çok dibe gitmeyeyim, bir yüzücü üzerime atlamadan suyun üstüne çıkayım. Önlemlerim var tabi ki zaten son vapurda olduğumdan atlama şatı boşalmış oluyor, sakin bir bölüm seçiyorum, arkamda sağımda solumda biri var mı? Kontrol edip, gözlüğümü ellerimle tutup, ileri doğru atlıyorum.
Fatih Sultan Mehmet Köprüsü'nün altından geçerken, köprü gölgesinden kararan denizde olmayı, başımı kaldırıp köprü altına bakmayı,Rumeli Hisarı önünde kulaç atmayı,yüksek gerilim hattının altında durmayı, boğazın tam ortasında manzarayı seyretmeyi çok seviyorum.
Yüksek gerilim hattına gelene kadar orta hatta kalmak için zaman zaman Avrupa yakasına doğru yüzüyorum.
Açık su antrenmanla
rı ile pekişen, timsah bakışı, yüzmenin çok yararını görüyorum. Bu sene en geç 6 kolda bir kerteriz alarak yüzdüm, daha net görmek için, başım dışarıda kurbağalama yüzdüğümde oldu. Yüksek gerilim hattından sonra kendimi çok kısa sürede Galatasaray adası hizasında buldum.
Adaya yakın değildim, rotam doğruydu .Rahat bir tempoda yüzerek buraya gelmiştim, yorgun değildim, çıkış zorlamaz ise geçen seneden daha kısa sürede bitirebilirdim.
Boğaz sürprizlerini unutmuşum. Bu yarışı 01:51 sürede bitirdiğimde oldu, 00:58 sürede de.
Boğaziçi Köprüsü ayağına doğru çapraz yüzmeye başladım, çıkıştaki çakarı görüyordum, sağımdaki bayrak direğinden ilerlemediğimi fark ettim. Sert kulaç atıyorum, kuvvetli ayak vuruyorum aynı yerdeyim, durdum geri de gitmiyorum. Nefes aldım ,sakin olmalıydım,evet yarış şimdi başlıyordu.
Sağa gittim, yok gidilmiyor, çapraz biraz açığa gittim, düz aşağı köprüye doğru gitmek istedim, 90 'dan çıkışa yüzerim diye düşündüm.
4 -5 metre önümde açıktan çıkış şatına doğru yüzenler gördüm, çapraz ,onlara doğru çok hızlı yüzdüm. Sağ kulaçta nefes alırken, bayrak direğinden ilerliyor muyum diye kontrol ediyordum, az da olsa ilerlediğimi fark ettim, bu moral oldu. Çok hızlı kulaç atıp, çok güçlü ayak vurdum, merdivenlere yaklaştıkça dalga arttı .Odun parçası gibi birşey elime geldi, hafif başıma çarptı hiç önemli değildi.
Açıktaki ikinci merdiveni yakalayıp kendimi çektim.Evet bitirmiştim, yine benzersiz bir deneyim yaşamıştım, yeni bir yarış bitiriş hikayem vardı.
Kendimi çok iyi hissediyordum, hala gücüm vardı ,yorulmamıştım. Bunu Temmuz'dan itibaren haftalık yüzme antrenmanlarının sayısını 4-5 'e çıkarmama, Cengizhan hoca'nın benim için yazdığı kara antrenmanlarını yapmış olmama bağlıyorum.
Harika bir his, yüzümde gülümseme ile merdivenden çıkıp, kırmızı halıyı geçince durdum ve geldiğim yöne doğru boğaza baktım. Harika görünüyor. Bunu 2 senedir yapıyorum. Görevliler burayı boşaltalım deyip çıkış yönünü gösterene kadar 10-15 saniye yaptığım işin keyfini çıkarıyorum.
Hayat! bu güzel anları yaşattığın için teşekkür ediyor, yenilerini diliyorum.
Master Yüzücü
Sibel Aydemir